امام خوب من

می کشد زبانه باز

شعله های بی کسی

جمعه دیگری گذشت

بی رفیق و مونسی

تا ابد نشایدش بودنش

به پشت ابر

کاش عاشقی کنیم

تا رسد زمان وصل

در چکاچک زمان

در هیاهوی عظیم

میزند به صورتم

گاه گاهی یک نسیم

از پس سیاهی روزگار مرده ام

با امید بودنت سالهاست که زنده ام

گفته است به من پدر!

خواهی آمد از سفر

صبر و انتظار ما

می دهد شبی ثمر

دل خوشم به قبله و دل خوشم به آسمان

تا که آن ندا رسد 

از تو یار مهربان

امام خوب من همچنان منتظر شنیدن بانگ  "اناالمهدی تو هستیم!!!|