هم رزم عشق و همرزم شهیدی
حقا که فرزند وطن الحق سعیدی
در میدان جنگ ات سینه دشمن دریدی
آیا تو در میدان جنگ مدینه دیدی
دیدی تو آیا ناله های فاطمی را
افسوس های کودکان هاشمی "بنی هاشم" را
آنجا که پایت را رها کردی و رفتی
گفتی که مرد کارزار هستی و سختی
باز آمدی تا که شوی تو یار رهبر
با رأی بر تو راهی دنیای بهتر
فریاد بر این خناسهای پست و ملعون
با بودنت افکارشان گردیده مدفون
نامت سعید و انتصابت بر جلالت
راه تو بر راه رجائی و صداقت
باز کربلائی دگر در راه است
با ۳۱۳ دلیر همراه است
باز از گوشه دل سوز و نوا می آید
منتقم خون خدا سویه نینوا می آید
کاش که همراهی او روزی جانم شود
ذکر مسیحایی او ناجی جانم شود
کاش که من باشم و آن سرو ببینم ، یا رب
یا اگر مردم و نا دیدم رخش
بهر او زنده شوم ، جان به رهش هدیه کنم
آگه ای دل که آن سرو جوان می آید
صاحب عشق و دین ، قطب جهان می آید
در دل ، طلب روزی خاص از حق است
روزیم که ، که رزاق دلم بر حق است
دارم اندر دل هوایی تازه ، هوای رفتن
خسته ام از جهان و همه عمری خفتن
قسمتم کن بمیرم در ره ثارالله
در ره سید علی ، در ره روح الله
خویش دانم که سیه روز و سیه دل دارم
ولی محتاج دگرگونی ز آن دلدارم
نکنی ترک مرا کز وحشت آن آگاهم
نفس سرکش مرا کرده همی آوارم
توبه یا حق کنم از ریشه جان ، آگه باش
به دل سوخته عشق ، بمیرم ای کاش
دهم از سر و تن و دست و همه اعضایم
که بدانی که تا قطره آخر به رهت همراهم
شهد شیرین شهادت گر نصیبم گردد "ان شاء الله"
سوگند به همه عالم به همه می ارزد
مظلوم ترین رهبر دنیایی برامون
الهی که همه بشیم فداتون
دشمنای داخلی ، والله آقا جون
کم کردن رویه ، شارون و صهیون
از اونوریا ، از شرقی ، غربی
همه کم میارن پیش ترقی
ترقی هرچی باشه ، قیمت خون
مهم نیستش دیگه چشمهای گریون
همه دنیا واسه یه قشر خاصه
مهم نیستش یتیمی آس و پاسه
همه کارا میشه حل با یه لابی
لیسانس و دکترا شم ؟؟؟ قلابی
مردم آه ندارن !!! آقای "Y" ایگرگ
پی مدرک میره لندن ، هایدلبرگ
همه منصبای میون دولت
همه تقسیم شده بدون مهلت
به اینجا که رسیدن این آقایون
میگن عوض بشه چارچوب قانون
میگن رهبری باید شورائی شه
میون دار شوراشون ه.... شه
میگن یاد خمینی دیگه شعره
شهید و جنگ جبهه دیگه سحره
میگن دنیا دیگه ارث خدایی است
واس ما که باباهامون ..... است
میگن اصولگرایی دیگه مرده
ایران سکولار می مونه زنده
و .....
می کشد زبانه باز
شعله های بی کسی
جمعه دیگری گذشت
بی رفیق و مونسی
تا ابد نشایدش بودنش
به پشت ابر
کاش عاشقی کنیم
تا رسد زمان وصل
در چکاچک زمان
در هیاهوی عظیم
میزند به صورتم
گاه گاهی یک نسیم
از پس سیاهی روزگار مرده ام
با امید بودنت سالهاست که زنده ام
گفته است به من پدر!
خواهی آمد از سفر
صبر و انتظار ما
می دهد شبی ثمر
دل خوشم به قبله و دل خوشم به آسمان
تا که آن ندا رسد
از تو یار مهربان
امام خوب من همچنان منتظر شنیدن بانگ "اناالمهدی تو هستیم!!!|
روز گذشت و گذشت
تا که رسید اربعین
ناله زند آسمان
مویه نماید زمین
از غم و حزن حسین (ع)
سیل خون از دو عین
جاری و ساری شود
در ره کوی حسین (ع)
باشدکه این دل کمی
روی کند بر بهشت
شهد شهادت شود
روزی و هم سرنوشت
برای کران و کوران امریکائی می سرایم این چنین
باز موسم ربیع ، ماه ماه بهمن است
روز مرگ ظلمت و روز دفن دشمن است
از کری بپرس باز ، آن گزینه ها کجاست
ملت ما همچو شیر پاسدار قله هاست
از گزینه گفتی و یاد آمدم که بوش
درس عبرتی نشد بر باراک حلقه گوش
گفته بودش که او ، محور شرارتم
پس برو به او(باما) بگو ، من مطیع رهبرم
گر کند لبی تری
قطب عشق و رهبری
آنگه :
نه باراک نه کری !
نه سنا و هیچ خری !
توان ایستادن در مقابل ملت غیور مرا نخواهند داشت
پس تا بیشتر خودتون خرج نکردید گزینه های تون و ببرید زیر میز
عالم همه درد است همه درگیری
از کینه توزی کافران پست تکفیری
این مویه های کودکان سوری و فلسطینی
سازمان ملل کور هستی و نمیبینی ؟
نمیبینی ناله های کودکان انسان را
یا قاتلان کینه توز و حیوان را
در کنار گوش سازمان های کثیر
می برند سر دخترکان ، گشته اسیر
زیر سایه شعارهای حقوق بشر
خفته شمشیر و داس و تیر و تبر
در غفلت شما مدعیان رفته به خواب
هر روز تکرار می شود قصه فرزند رباب
در پشت آن نشان صلح و امید
در پس آن پرنده های سفید
گُر گرفته آسمان شهر دمشق
شعله زبانه می کشد از بوستان عشق
از شرارات این یاوران سفیانی
شده اوضاع شرق بحرانی
از آن سو فریاد می زنند که ما مسلمانیم
ما تابع رسول حق و قرآن یم
از این سو ذبح می کنند مردم مسلمان را
به مسلخ خون می کُشند ، انسان را
آمریکای جهان خوار
کفتار و دزد بدکار
ما شه سوار رخشیم
مانند آذرخشیم
بر آسمان دنیا
همواره می درخشیم
از فدک
از مادر عشق
از فاطمه (س)
فاصله کوتاه بود تا تشنگی در علقمه
از حجوم گرگها در کوچه های مدینه
از صدای ناله محسن (ع) در بطن مادر
فاصله چندان نبود تا ذبح علی اصغر (ع)
از شهادت دخت نبی (ص) فاصله اندکی بود
تا رود خون در محراب کوفه و سیل خون در نینوا
از همان روز که علی (ع) و محمد (ص) چون برادر بودند!
چشمان تنگ نظر دنیا دوست!!!
به دنبال چیدن گل های باغ کساء بودند.
از همان روزها خاندان عشق و راستی به دنبال منتقم خون خدا بودند.
چرا ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
که او بیاید و قبر مظلومترین بانوی عالم را نمایان کند!
تا انتقام خون حسین (ع) را از دیو صفتان بگیرد.